Een bijzondere ontmoeting
Deze week was ik op bezoek bij mijn tante. Sinds een aantal jaren woont zij niet meer zelfstandig als gevolg van de ziekte Alzheimer. Mijn tante is altijd zichtbaar blij met bezoek en aandacht en dat maakt een bezoekje aan haar heel speciaal. Ze herkent mij niet. Toch voel ik dat zij voelt dat we een band hebben. Het is voor ons beiden veilig. Een ‘normaal’ gesprek is niet meer te voeren. Praten kan wel. Vertrouwde onderwerpen zoals familie, het weer of een mooie jurk passeren de revue, lopen in elkaar over en door elkaar heen zonder dat ze met elkaar van doen hebben.
Meebewegen met dat wat zich aandient
Achteraf bezien vond ik het een heel bijzondere ontmoeting. Te ervaren dat alles wat ik zei er niet zo toe deed. Er zijn was voldoende. Een beetje meebewegen met dat wat zich aandiende. De waarde en betekenis van woorden kreeg een andere lading. Zo vroeg mijn tante mij: “Hoe oud ben jij?” “Vierenveertig”, antwoordde ik. “Zo, dan ben je ouder dan ik”, antwoordde zei. “Goh, hoe oud bent u dan”, vroeg ik vervolgens. “Tweeënzeventig,” zei mijn tante, “het kan ietsje meer zijn, ietsje minder….” Ik schoot in de lach. Wat doet het er ook toe.
Wereld Alzheimerdag
Je zult je misschien afvragen: wat doet dit verhaal op een site van een loopbaan-/coaching en adviesbureau. Deze week was het wereld Alzheimerdag waardoor er veel berichten in de media verschenen over deze ziekte en de gevolgen hiervan voor de patiënt én voor de omgeving. Mijn bezoek aan mijn tante stond hier los van, en was tegelijkertijd actueel. Soms is het goed stil te staan bij dingen in het leven die we meemaken, aan ons voorbij gaan. Zomaar, zonder doel op zich. Coaching gaat in mijn ogen vaak over stilstaan bij dat wat zich aandient en in dat kader past dit verhaal heel goed op deze site.
Woorden rijgen
Mijn tante is altijd onderwijzeres geweest op een basisschool en zij beschikt over een uitgebreid vocabulaire. Dat geeft haar het vermogen zinnen aan elkaar te rijgen met prachtige woorden die uiteindelijk een gekleurde ketting vormen, ogenschijnlijk zonder verband, maar het geheel is een kunstwerk op zich. Een ketting zonder begin en eind, kleurrijk, met grote en kleine kralen, en verschillende structuren. Een rijkdom in zijn eenvoud. Laten we wat meer spelen met woorden, pak op wat je wordt aangereikt, rijg in willekeur, geef er kleur aan, wie weet wat voor nieuws er mag ontstaan!