Week van de werkstress
Vandaag start de week van de werkstress. Vooruitlopend op deze week is er in de media op verschillende wijze aandacht besteed aan dit thema. In het kader van duurzame inzetbaarheid en het feit dat nog altijd veel mensen uitvallen als gevolg van werkdruk en stress een boeiend thema.
Fascinatie
Dat ik als burnout- en stresscoach gefascineerd ben door het onderwerp zal geen verrassing zijn.
Toen ik aan deze blog begon bedacht ik mij dat het een thema is dat mij al veel langer boeit. Op de middelbare school hield ik een spreekbeurt over…. stress. Zonder de kennis van nu had ik toen al het vermoeden dat gedachten veel met je kunnen doen en dat ze ongemerkt veel invloed hebben op het ervaren van stress.Ik nam de proef op de som en begon mijn spreekbeurt met de mededeling dat ik aan het einde van mijn verhaal iemand uit de klas naar voren zou halen voor een test. Uiteindelijk haalde ik niemand naar voren maar probeerde ik op mijn eigen wijze aan te tonen dat deze mededeling alleen al iets met je doet. Je luistert wellicht minder naar het verhaal omdat je gedachten met je aan de haal gaan: “Wat voor test zou ze gaan doen?” “Ik wil helemaal niet mee doen aan een test!” “Hoe kom ik hier onder uit?” enz.
De aanname die ik bij de voorbereiding had genomen bleek ook in de praktijk te kloppen: Een aantal leerlingen gaf aan onrustig te zijn geworden van de mogelijkheid (ongewild) aan een test mee te moeten doen. Mijn (verre van wetenschappelijke) proef op de som was geslaagd…
De kracht van gedachten
25 jaar later komt de kracht van gedachten en wat deze met je doen regelmatig terug in de trajecten die ik begeleid. Inzicht krijgen in je gedachten, jezelf de vraag stellen of het reële gedachten zijn en kijken wat het effect is van je gedachten op je gevoel is vaak heel helpend.
Onlangs begeleidde ik een coachee die de stellige overtuiging had dat ze onafhankelijk moest zijn en alles alleen moest doen. Met verschillende oefeningen gingen we met deze overtuigingen aan de slag. Na afloop deelde ze het volgende inzicht met me: “Tja…het is zo dat ik heel veel alleen heb moeten doen…maar nu hoeft dat eigenlijk niet meer….ik mag het samen doen! Ergens weet ik dat ook wel maar toch moet ik daar meer bij stil staan zodat dit mijzelf ook meer rust geeft.”
Gedachten vangen
In de week van de werkstress is het goed stil te staan bij hetgeen stress veroorzaakt. Welke werkdruk ervaar je? Welke ballen houd je in de lucht? Is er sprake van (dis)balans? Daarnaast kun je ook eens proberen te luisteren naar je gedachten. Wat hoor je als je deze gedachten vangt… Wat doen ze met je? Zijn ze wel reëel? Helpen ze mij of geven ze mij druk? Wat moet ik allemaal van mezelf? Wil ik dat ook? Door hier bewust bij stil te staan en je gedachten kritisch te beluisteren kunnen openingen ontstaan voor meer rust en ruimte. Een lastig proces en in het kader van werkstress geen onbelangrijke!
Welke gedachten houden jou bezig?