Voor mij zit een jonge vrouw. De spanning straalt van haar af. In elkaar gedoken zit ze bij me aan tafel. Een aantal maanden geleden is zij uitgevallen met gezondheidsklachten. Haar werkgever heeft mij gevraagd haar te begeleiden en de afstand tot het werk zo klein mogelijk te houden. Voor haar gezondheidsklachten wordt zij begeleid door een psycholoog en een psychiater.
Mijn eerste doel is haar weer wat vertrouwen te geven in zichzelf èn in haar omgeving. Ik stem dit nauwkeurig af met de andere behandelaars: wat doe jij? Wat doe ik? Hoe zorgen we ervoor dat de diverse interventies zo goed mogelijk op elkaar aansluiten?
Tijdens de gesprekken probeer ik zo goed mogelijk aan te sluiten op onderwerpen die mijn cliënte aanspreken. We doen praktische mindfullness-oefeningen die zij ook thuis toe kan passen. We maken wandelingen over de hei en drinken een kop koffie in een openbare ruimte. Aanvankelijk is alles voor haar heel spannend en eng, openbare ruimtes in het bijzonder. Ook drinken we samen de eerste kop koffie bij de werkgever.
Langzaam maar zeker zie ik dat deze vrouw zich weer open durft te stellen, voor zichzelf gaat zorgen en er weer een redelijk dag- en nachtritme ontstaat. Af en toe is er een terugval maar ze duren steeds minder lang. Werkzaamheden bij haar werkgever oppakken is nog een stap te ver, maar de behoefte activiteiten op te pakken neemt toe. Een goed teken in het herstelproces. Ook pakt ze voorzichtig bewegen en sporten weer op.
We onderzoeken de mogelijkheden van vrijwilligerswerk. Al snel vinden we een organisatie waar ze welkom is en haar inspanningen worden gewaardeerd. De vrouw die zij ooit was opent en ontvouwt zich nog meer. Ondertussen blijft er afstemming plaatsvinden met de andere behandelaars en met de bedrijfsarts.
Nu het zelfvertrouwen en haar energie toeneemt krijgt mijn cliënte ook weer vertrouwen in het oppakken van werkzaamheden bij haar werkgever. We gaan met elkaar om de tafel en vinden een project wat geen tijdsdruk kent en een beroep doet op haar kwaliteiten. Er wordt gestart met een paar uur per week en dit wordt langzaam opgebouwd. De positieve feedback zorgen voor verdere groei en ontwikkeling. Om haar terugkeer goed te volgen houdt mijn cliënte een logboek bij waarbij ze opschrijft hoe de dagen verlopen. Wat gaat er goed en wat kan beter. Dit helpt bij het optimaliseren van de terugkeer.
We zijn nu anderhalf jaar verder. Voor mij zit niet meer een vrouw die zich dagenlang verstopt onder een deken, maaltijden overslaat en voor wie tanden poetsen al een hele uitdaging was. Ik zie een mooie vrouw, enigszins getekend door het dal waar ze doorheen is gegaan, gesterkt door de hervonden kracht en overtuigd dat ze volledig zal herstellen. Zij is inmiddels weer volledig gereintegreerd en gaat starten met een nieuwe passende rol bij haar eigen werkgever.
Een bijzonder traject waarbij ik heb mogen ervaren dat met goede en open afstemming, psycholoog, psychiater, bedrijfsarts en coach elkaar in de begeleiding enorm kunnen aanvullen en versterken. Ieder vanuit zijn eigen achtergrond en kracht. Tezamen met de werkgever, die goed werkgeverschap liet zien door vertrouwen te blijven houden en mee te willen denken, blijken soms de diepste dalen toch overwonnen kunnen worden!